23 Mayıs 2011 Pazartesi

Paranın Cinleri-Dört Kişilik Bahçe



     Günlerdir ‘tamam’ diyorum. ‘Bu sefer kesin yazacağım.’ Kalemi kağıdı elime alıyorum. Tekrar bir göz atıyorum. Sayfaların kenarlarına notlar almış mıyım, almışsam neler, onlara şöyle bir bakıyorum. Sonra bir yerden başlayayım deyip tam kalemi oynatıyorum ki… Yok. Sıfır istek olunca yazamıyorum tabi. Bende ikisini birden ‘aradan çıkarmaya’ karar verdim. Peki neden böyle?
     Biyografi okumayı severim. Hele bir de gerçekten çok beğendiğim ve takdir ettiğim kişilerin ise biyografiler, tadından yenmez doğrusu. Ama Sn. Murathan Mungan bu kategorime girmiyor ne yazık ki.
      Kitapları geçtiğimiz sene bir sahafın önerisiyle almıştım. Dört Kişilik Bahçe’yi okumak istedim önce. Çok kötü değildi. Kısa bir oyundu zaten. Ama garip geldi bana bir şey. Oyunun radyo oyunu, senaryosu ve uzun hikâye şekli ayrı ayrı varken zaten, bir de hepsi toplanıp basılmıştı. Sonra araştırdım biraz. Murathan Mungan neredeyse tüm eserleri için aynı uygulamayı yapıyordu. Açıkçası bu beni biraz düşündürmüştü. Acaba yazarlar sadece para kazanmak için mi yazarlar? Sanırım bu soru beni bir tık daha uzaklaştırdı yazardan. Uzaklaşmamın diğer ve en büyük etkeni dilini/üslubunu beğenmeyişimdi.
      Ben sanatın hem sanat hem de toplum için olması gerektiğini düşünenlerdenim. Dolayısıyla bir eserde; üslupta derinlik (sadelik veya ağdalı dilden bahsetmiyorum. Sanatı icra etmiş olmak için yazıda, dilin ağdalı değil derin olması gerekir. Çünkü Cengiz Aytmatov’un da dili çok sadedir mesela. Ama bu onun derinliği yakalayamadığını göstermez. Kaldı ki –ruhu şad olsun- çok başarılı bir sanatçıydı.) , anlatımda akıcılık, çekicilik, duygu ve yeri geldiği zaman eğitici işlevler ararım. Kısacası eser; sanattan kopuk olmamalı ve insanlarla iç içe olmalı, fildişinden kulenin üstünde oturmamalıdır.
       Aradıklarımı bulamadım her iki kitapta da. Kelimeler vardı… Noktalar, virgüller, ünlemler vardı… Ama hisleri yoktu. Ünlem sitem içindi, kelimeyle kızamamıştı karakter.
       Dolayısıyla pek de öneremeyeceğim. Ama siz isterseniz yinede okuyun bir yerlerden bulup. Nemelazım, belki beğenirsiniz…

      Elimdeki Paranın Cinleri Metis Edebiyat Yayıncılık’ tan çıkmış olup ikinci eldir. Sahaf fiyatı bugün 8 TL’dir.
      Yayın Yönetmeni: Müge Gürsoy Sökmen
      Kapak Tasarımı ve Grafik: Semih Sökmen
      Dizgi ve Baskı Öncesi Hazırlık: Sedat Ateş
      Film: Doruk Grafik
    Kapak ve İç Baskı: Yaylacık Matbaacılık
   

     Elimdeki Dört Kişilik Bahçe Metis Edebiyat Yayıncılık’ tan çıkmış olup ikinci eldir.
  Sahaf fiyatı bugün 6 TL’dir.
      Yayın Yönetmeni: Müge Gürsoy Sökmen
      Kapak Tasarımı: Mehmet Ulusel
      Kapak Resmi: Huban Korman
      Dizgi ve Baskı Öncesi Hazırlık: Sedat Ateş
      Film: Doruk Grafik
      Kapak ve İç Baskı: Yaylacık Matbaacılık

      Keyifli okumalar..
      Unutmayın; hayat sayfalarda…
      
   

1 yorum:

julia dedi ki...

Murathan Mungan bence şiir yazmalı.

EMEĞE SAYGI

Aksi ispat edilmediği sürece, 5846 Sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu 81. Maddesi gereği eserin tamamının telif hakları yazara aittir. Herhangi bir şekilde ''alıntı olduğu ve hangi yazara ait olduğu'' belirtilmeden ve yazıların linki verilmeden kullanmak hırsızlıkla eşdeğer suçtur. İlgili kanun gereği eser sahibi şikayetçi olduğu taktirde cezai müeyyidesi 3 yıldan 6 yıla kadar paraya çevrilemez hapis, 150.000/300.000 Tl ağır para cezasıdır..